Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Κλειστόν λόγω Κατασκήνωσης


Δεν είναι ότι θα αλλάξει κάτι στην έξω πραγματικότητα. Είναι η μέσα που θα κάνει ανασυγκρότηση δομών.. πλύσιμο, στίψιμο, στέγνωμα, σιδέρωμα. Για να τσαλακωθεί ξανά -τι αφέλεια!- στο πρώτο τετ-α-τετ.


Βαρύ του λόγου στόλισμα με τυραννάει, χάνεται μες σ' αισθήματα η καρδιά μου, ξένη μια λύπη μες στον κόσμο με λυγάει.

Πονώ έναν πόνο για τα πάντα
και 'σένα, Κύριε, θυμάμαι.



Μακάρι, όμως, να μη χαθεί η διάθεση. Αυτή που θα μας σμίξει ξανά εδώ.
Ως τότε, να είστε δυνατοί, μακάρι και χαρούμενοι. Κι οι δυνατοί δεν χάνονται καρδιά μου, το ξέρεις, μα οι χαρούμενοι στ' αλήθεια ζούνε.

* Οι στίχοι είναι απόσπασμα από ένα καινούριο κατασκηνωτικό τραγούδι. Ποιος είπε ότι αυτά τα τραγούδια δεν έχουν νοήματα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου