Δευτέρα 17/1 και το θέμα τέθηκε ως εξής: «Φτιάξτε ομάδες των 2 ατόμων και δημιουργήστε με το Movie Maker ένα βιντεάκι ως 5 λεπτά με θέμα 'ΑΣΠΑΙΤΕ', χρησιμοποιωντας οποιαδήποτε μορφή πολυμέσου, εικόνα, βίντεο, ήχο, animation, κλπ. Διορία 3 εβδομάδες, ως το τελευταίο μάθημα της 7/2.»
Χμμ, ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη μου. Γέρνω στην πλάτη της καρέκλας, ανασηκώνοντας τα δυο μπροστινά της πόδια. Γυρίζω δίπλα μου στη Φ.
«Το 'χουμε, τι λες;»
«Εννοείται!»
«Θα μ' αντέξεις;»
«...»
Δευτέρα 24/1 και στο μάθημα Εκπαιδευτική Τεχνολογία - Πολυμέσα της ΑΣΠΑΙΤΕ, οι φοιτητές ακόμα δεν έχουν πάρει στα ζεστά το θέμα. Δειλά-δειλά πέφτουν οι πρώτες ιδέες, μερικοί ακόμα ψάχνουν ομάδες.
Εκείνη την εβδομάδα αρχισαν να εμφανίζονται και οι πρώτες φωτογραφικές μηχανές στις αίθουσες. Compact, αυτόματες, κινητά, κάμερες και τρίποδα... σε λίγο, κάθε φοιτητής που σεβόταν τον εαυτό του θα περιφερόταν με μία στο χέρι. Η προσοχή μου στράφηκε στις λίγες DSLR που έσκασαν μύτη. Η Η. με την Nikon και τον βαρύ εξοπλισμό της, η Χ. και η Φ. με μια Canon. Πού πάω εγώ ο ..καραμήτρος με τη φιλμάτη;
Παρασκευή 29/1 και οι μέρες περνούσαν, οι ομάδες δούλευαν πυρετωδώς συλλέγοντας οπτικο-ακουστικό υλικό. Και η δική μας ομάδα αποφάσισε μόλις να κάνει ένα καλό brain-storming για εύρεση σεναρίου, στο καφέ έναντι της ασπαίτε, το ...Central Perk της aspete! Την πρώτη μου σκέψη για μια timelapse σύνθεση την έφαγε το τέρας της δυσκολίας και του σύντομου χρόνου. Ευτυχώς που στην ομάδα ήταν η Φ. Η πρώτη της σκέψη θα ήταν και η τελική επιλογή μας. Κι ευτυχώς να λέω που δεν επέμενα στη δεύτερή μου σκέψη για ένα βίντεο με τίτλο "Aspete Chess", όπου φανταζόμουν την ασπαίτε ως σκακιέρα και χτυπητές λέξεις-έννοιες που μάχονται σε μια παρτίδα σκάκι. Χεχ!
Και λέω ευτυχώς γιατί οι δυο μέρες γυρισμάτων του σεναρίου που τελικά επιλέξαμε ήταν ίσως οι δυο καλύτερες μέρες μου στην ασπαίτε.
>>>
Το σενάριο είχε ως εξής: Δυο φίλοι παίρνουν την απόφαση να μπούνε στην ασπαίτε κυνηγώντας το όνειρό τους να γίνουν εκπαιδευτικοί. Μη έχοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις (πτυχία, κλπ) αποφασίζουν να αφιερώσουν όλο το χρόνο τους στην προετοιμασία, ώσπου κάποτε πετυχαίνουν το στόχο τους. Για να ξεκινήσει τότε ένα νέο ..πανηγυράκι σπουδών στη Σχολή και στο τέλος να αποφοιτήσουν με το καλό. Και μετά από μήνες ξαναμιλούν για τις πρώτες τους εμπειρίες ως εκπαιδευτικοί.
Μόλις έξι μέρες πριν εκπνεύσει η διορία, ξεκίνησαν τα γυρίσματά μας. Γυρίσματα όνομα και πράγμα! Αποφασίσαμε να τελειώσουμε σε μια μέρα με όλο το φωτογραφικό μέρος που θα περιλάμβανε το κεντρικό τμήμα του σεναρίου, τα φροντιστήρια, τα διαβάσματα, τις δηλώσεις και τη συμμετοχή στην ασπαίτε. Κι έτσι ξεκινήσαμε μια απίθανη βόλτα από την ασπαίτε παίρνοντας στη σειρά φροντιστήρια της πόλης, Παν. Μακεδονίας, ΑΠΘ, Βιβλιοθήκες. 6-7Km μέτρησα στο τέλος. Not bad at all!
Το κλου του σεναρίου, όμως, απαιτούσε κοινή βιντεοσκόπηση για το εναρκτήριο κλιπ και χωριστή για το τελικό κλιπ, όπου η Φ. υποτίθεται ότι βρίσκεται στην ...Κάρπαθο(!) κι εγώ κάπου στην ορεινή Αρκαδία. Χεχ! Επιλέχθηκε ως τόπος γυρισμάτων, για διάφορους βολικούς λόγους, η Νέα Μηχανιώνα.
Σενάριο στο πόδι, ατάκες της στιγμής (όπως και ο τίτλος!) και άπειρο γέλιο (είναι να μην ξεκινήσει κανείς..). Αφού καταφέραμε την πρώτη δύσκολη σκηνή (μετά ..δακρύων από τα γέλια!), το υπόλοιπο ήταν εύκολο. Στην παραλία φανταστήκαμε μια άποψη της Καρπάθου και κάπου στα χωράφια προς Επανωμή στήσαμε το σκηνικό της Αρκαδίας.
Το αποτέλεσμα απολαυστικό! Δικαιώνει όλες τις προσπάθειες της Φ., μεταξύ αυτών και να με πείσει για το εφικτό του εγχειρήματος. Το κατάφερε (να με πείσει), κατάφερε και να το συμμαζέψει στο editing, κατάφερε και την guest-star συμμετοχή του φίλου της Κ. Μια έκτακτη ασθένεια (πάντα έκτακτες δεν είναι;), κάποια προβληματάκια με το Movie Maker και η δική μου απουσία το τελευταίο ΣΚ μας ταλαιπώρησαν λίγο, αλλά τι να λέει.. dhi!
Τι θα μου μείνει; Μα φυσικά τα γυρίσματα σε Θεσσαλονίκη και Μηχανιώνα (χρόνια είχα να μπω στο Μακεδονίας, στη Βιβλιοθήκη), το γέλιο και οι επαναλήψεις της πρώτης σκηνής, η συνολική διάθεση της Φ., οι μεταμεσονύκτιες αυτο-φωτογραφίσεις στο δωμάτιό μου στα Τρίκαλα, η Canon 450D. Με σιγουριά, αναμνήσεις απ' αυτές που με τρέφουν.
>>>
Στο link με τίτλο "aspete in movies", στο πάνω μέρος του blog, μπορείτε να δείτε το τελικό μας βίντεο, καθώς και τα βίντεο των άλλων ομάδων που σιγά-σιγά ανεβαίνουν στο youtube. Μερικά μ' εντυπωσίασαν πολύ! Απολαύστε τα, είναι όλα τους ιδιαίτερα, πρωτότυπα και ευρηματικά.
Χμμ, ένα χαμόγελο διαγράφεται στα χείλη μου. Γέρνω στην πλάτη της καρέκλας, ανασηκώνοντας τα δυο μπροστινά της πόδια. Γυρίζω δίπλα μου στη Φ.
«Το 'χουμε, τι λες;»
«Εννοείται!»
«Θα μ' αντέξεις;»
«...»
Δευτέρα 24/1 και στο μάθημα Εκπαιδευτική Τεχνολογία - Πολυμέσα της ΑΣΠΑΙΤΕ, οι φοιτητές ακόμα δεν έχουν πάρει στα ζεστά το θέμα. Δειλά-δειλά πέφτουν οι πρώτες ιδέες, μερικοί ακόμα ψάχνουν ομάδες.
Εκείνη την εβδομάδα αρχισαν να εμφανίζονται και οι πρώτες φωτογραφικές μηχανές στις αίθουσες. Compact, αυτόματες, κινητά, κάμερες και τρίποδα... σε λίγο, κάθε φοιτητής που σεβόταν τον εαυτό του θα περιφερόταν με μία στο χέρι. Η προσοχή μου στράφηκε στις λίγες DSLR που έσκασαν μύτη. Η Η. με την Nikon και τον βαρύ εξοπλισμό της, η Χ. και η Φ. με μια Canon. Πού πάω εγώ ο ..καραμήτρος με τη φιλμάτη;
Παρασκευή 29/1 και οι μέρες περνούσαν, οι ομάδες δούλευαν πυρετωδώς συλλέγοντας οπτικο-ακουστικό υλικό. Και η δική μας ομάδα αποφάσισε μόλις να κάνει ένα καλό brain-storming για εύρεση σεναρίου, στο καφέ έναντι της ασπαίτε, το ...Central Perk της aspete! Την πρώτη μου σκέψη για μια timelapse σύνθεση την έφαγε το τέρας της δυσκολίας και του σύντομου χρόνου. Ευτυχώς που στην ομάδα ήταν η Φ. Η πρώτη της σκέψη θα ήταν και η τελική επιλογή μας. Κι ευτυχώς να λέω που δεν επέμενα στη δεύτερή μου σκέψη για ένα βίντεο με τίτλο "Aspete Chess", όπου φανταζόμουν την ασπαίτε ως σκακιέρα και χτυπητές λέξεις-έννοιες που μάχονται σε μια παρτίδα σκάκι. Χεχ!
Και λέω ευτυχώς γιατί οι δυο μέρες γυρισμάτων του σεναρίου που τελικά επιλέξαμε ήταν ίσως οι δυο καλύτερες μέρες μου στην ασπαίτε.
>>>
Το σενάριο είχε ως εξής: Δυο φίλοι παίρνουν την απόφαση να μπούνε στην ασπαίτε κυνηγώντας το όνειρό τους να γίνουν εκπαιδευτικοί. Μη έχοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις (πτυχία, κλπ) αποφασίζουν να αφιερώσουν όλο το χρόνο τους στην προετοιμασία, ώσπου κάποτε πετυχαίνουν το στόχο τους. Για να ξεκινήσει τότε ένα νέο ..πανηγυράκι σπουδών στη Σχολή και στο τέλος να αποφοιτήσουν με το καλό. Και μετά από μήνες ξαναμιλούν για τις πρώτες τους εμπειρίες ως εκπαιδευτικοί.
Μόλις έξι μέρες πριν εκπνεύσει η διορία, ξεκίνησαν τα γυρίσματά μας. Γυρίσματα όνομα και πράγμα! Αποφασίσαμε να τελειώσουμε σε μια μέρα με όλο το φωτογραφικό μέρος που θα περιλάμβανε το κεντρικό τμήμα του σεναρίου, τα φροντιστήρια, τα διαβάσματα, τις δηλώσεις και τη συμμετοχή στην ασπαίτε. Κι έτσι ξεκινήσαμε μια απίθανη βόλτα από την ασπαίτε παίρνοντας στη σειρά φροντιστήρια της πόλης, Παν. Μακεδονίας, ΑΠΘ, Βιβλιοθήκες. 6-7Km μέτρησα στο τέλος. Not bad at all!
Το κλου του σεναρίου, όμως, απαιτούσε κοινή βιντεοσκόπηση για το εναρκτήριο κλιπ και χωριστή για το τελικό κλιπ, όπου η Φ. υποτίθεται ότι βρίσκεται στην ...Κάρπαθο(!) κι εγώ κάπου στην ορεινή Αρκαδία. Χεχ! Επιλέχθηκε ως τόπος γυρισμάτων, για διάφορους βολικούς λόγους, η Νέα Μηχανιώνα.
Σενάριο στο πόδι, ατάκες της στιγμής (όπως και ο τίτλος!) και άπειρο γέλιο (είναι να μην ξεκινήσει κανείς..). Αφού καταφέραμε την πρώτη δύσκολη σκηνή (μετά ..δακρύων από τα γέλια!), το υπόλοιπο ήταν εύκολο. Στην παραλία φανταστήκαμε μια άποψη της Καρπάθου και κάπου στα χωράφια προς Επανωμή στήσαμε το σκηνικό της Αρκαδίας.
Το αποτέλεσμα απολαυστικό! Δικαιώνει όλες τις προσπάθειες της Φ., μεταξύ αυτών και να με πείσει για το εφικτό του εγχειρήματος. Το κατάφερε (να με πείσει), κατάφερε και να το συμμαζέψει στο editing, κατάφερε και την guest-star συμμετοχή του φίλου της Κ. Μια έκτακτη ασθένεια (πάντα έκτακτες δεν είναι;), κάποια προβληματάκια με το Movie Maker και η δική μου απουσία το τελευταίο ΣΚ μας ταλαιπώρησαν λίγο, αλλά τι να λέει.. dhi!
Τι θα μου μείνει; Μα φυσικά τα γυρίσματα σε Θεσσαλονίκη και Μηχανιώνα (χρόνια είχα να μπω στο Μακεδονίας, στη Βιβλιοθήκη), το γέλιο και οι επαναλήψεις της πρώτης σκηνής, η συνολική διάθεση της Φ., οι μεταμεσονύκτιες αυτο-φωτογραφίσεις στο δωμάτιό μου στα Τρίκαλα, η Canon 450D. Με σιγουριά, αναμνήσεις απ' αυτές που με τρέφουν.
>>>
Στο link με τίτλο "aspete in movies", στο πάνω μέρος του blog, μπορείτε να δείτε το τελικό μας βίντεο, καθώς και τα βίντεο των άλλων ομάδων που σιγά-σιγά ανεβαίνουν στο youtube. Μερικά μ' εντυπωσίασαν πολύ! Απολαύστε τα, είναι όλα τους ιδιαίτερα, πρωτότυπα και ευρηματικά.
Isa pou prolabenete ta oskar...
ΑπάντησηΔιαγραφή