Σε είδα χθες βράδυ

Σε είδα στον ύπνο μου χθες βράδυ. Και δεν ήταν πολύ ευχάριστο. Στη βουή, στο μπλέξιμο των βημάτων του πολυσύχναστου δρόμου, έπιασα το βήμα σου ν' ανοίγει νευρικά προς κατεύθυνση άγνωστη, ακαθόριστη.

Πού πας; Φεύγεις ή έρχεσαι; Κοντεύεις ή απομακρύνεσαι;

Στην κίνηση, στη διασταύρωση χιλιάδων ματιών, είδα το βλέμμα σου αδειανό, κενό συναισθημάτων.

Τι κοιτάς; Ψάχνεις ή ντρέπεσαι; Θυμάσαι ή ξέχασες;

Έκανα να σε φωνάξω, μα την άλλη στιγμή άρχισα να αμφιβάλλω αν πράγματι ήσουν εσύ. Πέρασες δίπλα μου. Τα βήματά σου διασταυρώθηκαν με τα δικά μου, το βλέμμα μου γύρεψε το δικό σου. Δε με είδες, ούτε στάθηκες καν. Κι εγώ δυο λέξεις να μιλήσω δεν κατάφερα, βουβή φώναζε η φωνή από μέσα μου.. τι κακό κι αυτό με τα όνειρα!

Και έμεινα να κοιτώ μια πλάτη, μια φιγούρα να χάνεται στριμωγμένη στο βάθος του δρόμου. Και έμεινα με την απορία.. Ήσουν εσύ;

Today's Soundtrack:

Βαγγέλης Γερμανός - Το γράμμα

"πήρα τη γεύση σου χτες βράδυ,

τη μυρωδιά σου που πότιζε το γκρι χαρτί"

Σε είδα στον ύπνο μου χθες βράδυ. Στο χαμό, στην πλοκή των σωμάτων στην πολύβουη πόλη, είδα τα μάτια σου να με ψάχνουν με αγωνία 'δω κι εκεί.

-Πού είσαι; -Να 'μαι.. με βλέπεις ή μ' έχασες;

Στη διασταύρωση, στο σμίξιμο των δρόμων, είδα τα χέρια σου ανοιχτά, τα δάχτυλα τεντωμένα.

Τι αναζητάς; Προσμένεις ή εύχεσαι;

Έκανα να σταθώ να σου μιλήσω και δεν πρόλαβα να δοκιμάσω αν μπορώ. Τα βήματά σου διασταυρώθηκαν με τα δικά μου, το βλέμμα σου ενώθηκε στο δικό μου. Και μ' αγκάλιασες σφιχτά όσο ποτέ άλλοτε, κλαίγοντας ένα βουβό κλάμα, δυο λέξεις ψιθυρίζοντας μονάχα, όπως ποτέ άλλοτε.

Σε είδα στον ύπνο μου χθες βράδυ, ξανά, ναι-αμέ, ήσουν εσύ και ήταν τόσο ευχάριστο, τόσο γλυκό. Κι έσφιξα κι εγώ τα χέρια μου στην τρεμάμενη πλάτη σου.