Today's Soundtrack:
Χάρης & Πάνος Κατσιμίχας
"Όμορφη μέρα μες στη δροσιά σου χαμογελούν τα λόγια μου"
Έχεις δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες.. χαμηλός φωτισμός, ζεστή ατμόσφαιρα, καθαρά-μαλακά σκεπάσματα.. ησυχία.. (άπαπα! πού πάει ο νους σας.. τσ,τσ,τσ!)
Έχει προηγηθεί μπόλικο βαρύ φαγητό, με πρόσθετη σαλάτα και φρούτο σαν ..πανωτόκια στο αρχικό κεφάλαιο! Και μια παρασπονδία.. ψωμί! Για βούτες στη σαλάτα να μας πιάσει!
Έχει προ-προηγηθεί χλιαρό μπάνιο. Απ' αυτά που δε θες να τελειώσουν. Που στέκεσαι (ή κάθεσαι) στη μπανιέρα και στραγγίζεις απ' τα νερά, με τα χέρια στα μούτρα και τα μάτια κλειστά και σκέφτεσαι. Και απολαμβάνεις. Και νιώθεις καθαρός, ξανά καινούριος.
Έχει προ2-προηγηθεί ατέλειωτο περπάτημα στην εργαζόμενη πόλη, απολαμβάνοντας το καθιερωμένο ρεπό της εβδομάδας. Λίγο "δουλειές", πολύ βόλτα. Δρόμοι, στενάκια, μαγαζιά και βιβλία, πλατείες και ήλιος λαμπερός μετά τη βροχή, κόσμος και φασαρία και πήγαιν-έλα σπίτι. Ιδρώτας (υγρασία γαρ) και κούραση (7km γαρ).
Έχει προ3-προηγηθεί πρωινό ξύπνημα, παρά το ρεπό. Δε χρειάζεται λαϊκή αυτή τη φορά, τα φρούτα αρκούν για λίγες ακόμα μέρες.. χμμ και οι ντομάτες μάλλον. Έχει πρωινή εξυπηρέτηση. Οδήγηση-παραλαβή-οδήγηση-στάση1η-συνεννόηση-οδήγηση-στάση2η-συνεννόηση-οδήγηση-προορισμός και απόθεση-επιστροφή στο σπίτι.
Έχει προ4-προηγηθεί ξενύχτι διαρκείας. Από 'κείνα που «βρε πώς πέρασε κιόλας η ώρα..!». Τέτοιο που η μία ανοικτή παλάμη σου φτάνει και σου περισσεύει να μετρήσεις τις διαθέσιμες ώρες ύπνου. Ενδεχομένως αρκούν και τα 4 μόλις δάχτυλα του Ρίμπο!
Έχει προ5-προηγηθεί η στατιστικά πιο απαιτητική μέρα. Με συνεχές τρέξιμο στην εργασία, γράψιμο (έχει ρεπό η γραμματέας γαρ), ίσα με τριάντα αλλαγές γραφείου (είπαμε, λείπει η γραμματέας!) για τα πάρε-δώσε εγγράφων και x ώρες καρφωμένες σ' ένα κομπιούτερ. Και απευθείας σχεδόν μετάβαση στο μάθημα και καπάκι βόλτα στην ατέλειωτη παραλία (όσο ακόμα κρατάει η ζεστούλα).
Έχεις δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες..
..και ετοιμάζεσαι να βουτήξεις, να χωθείς κυριολεκτικά, να χουχουλιάσεις στο καθαρό, ζεστό, ευλαβικά ετοιμασμένο κρεβατάκι σου. Το ξέρεις ότι μόλις ευθυγραμμιστείς και σκεπαστείς και νιώσεις τη γλυκιά θαλπωρή του σεντονιού με το σκεπασματάκι να σ' αγκαλιάζει.. και κλείσεις τα μάτια βγάζοντας εκείνο το ξέψυχο αναστέναγμα "χαα" (ξαναμαζέψτε το νου σας...).. τότε θα 'ρθει, το ξέρεις, με μιας ο ύπνος που τόσο σε πόθησε, που σε κλέβει πριν καν τον αναζητήσεις, πριν καν τον σκεφτείς. Χαααπ!
..και τότε χτυπάει το τηλέφωνο! Και, ναι, σε πνίγει το παράπονο! Που όταν το θες δε χτυπάει κι όταν είναι το τελευταίο πράγμα που θα 'θελες να συμβεί, τσουπ, συμβαίνει, σαν το σκυλί εκείνο που -πιτσιρικάς ήσουν τότε, στην παλιά γειτονιά- σου 'γλυψε το κολατσιό μέσ' απ' τα χέρια σου.
..και σηκώνεσαι με την πιο ασήκωτη καρδιά που είχες ποτέ. Και απαντάς. Και είναι η αδερφή σου απ' τα μακριά. Και έχει όρεξη να μιλήσει, να κουβεντιάσει, να ξεδώσει, να βγάλει από μέσα της ό,τι την κούρασε, να βγάλει από μέσα της όσο ενδιαφέρον δεν είχε δείξει ποτέ για σένα. Κι όταν σε ρωτάει τι θα κάνεις τώρα, εσένα σου ξεφεύγει αυθόρμητα το πολυαναμενόμενο..πέσιμο!
..και σου κλείνει άρον-άρον το τηλέφωνο (νοιάζεται για σένα βρε κουτό!).
..και "την ξαναπέφτεις" με την ίδια μεν ιεροτελεστία, με γρηγορότερο, δε, τέμπο. Και ξανα-ευθυγραμμίζεσαι και ξανα-στέλνεις πρόσκληση στον ύπνο να 'ρθεί να σ' ανεβάσει στα πούπουλα..
..και ξαναχτυπάει το ευλογημένο! Όχι το ίδιο, το άλλο τώρα. Το κινητό. Που ξέχασες δίπλα στα ανοιχτά ηχεία και άρχισε να κάνει τα ενοχλητικά παράσιτα. Που σε βολεύουν, βέβαια, όταν είσαι ξύπνιος και κάνεις δουλειές ή χαζεύεις, γιατί σε ειδοποιούν ότι κάποιος σε καλεί, αφού το ηχείο του κινητού παρέδωσε πνεύμα τότε που σου 'πεσε απ' το κρεμασμένο τζάκετ. Αλλά τώρα το ξέχασες στα ανοιχτά ηχεία.. τι να φταίει, που το ξέχασες εκεί ή που άφησες ανοιχτά τα ηχεία, χμ,χμ..
..και απαντάς.
..και αυτό που ακούς σ' αρέσει, χμ! Σ' αρέσει πολύ!
..και ξεχνάς την ιεροτελεστία, ξεχνάς και τα καθαρο-ζεστά σκεπάσματα. Ξαφνικά η χθεσινή κούραση δε συνέβη ποτέ, ο λειψός ύπνος των δαχτύλων του Ρίμπο διπλασιάστηκε, το πρωινό ξύπνημα έγινε χουζούρεμα διαρκείας, το περπάτημα στην πόλη έγινε ξεκούραστη πτήση με μαγικό χαλί και το ατέλειωτο μεσημεριανό ..χλαπάκιασμα μεταμορφώθηκε σε γιαουρτάκι 0%! Χώρια το προσκλητήριο που του 'πεσε απ' τα χέρια. Του ύπνου καλέ!
Πέσιμο θα ήταν.. και πάει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου