Ένα restore point για το Φθινόπωρο

«Κάποτε θα 'ρθουν καλοκαίρια / κι ύστερα το Φθινόπωρο..» 

(Αλκίνοος Ιωαννίδης)

Αχ! αυτό το Φθινόπωρο...

..το Φθινόπωρο των αναμνήσεων, των καλοκαιρινών στιγμών που πέρασαν, άγγιξαν και κουρνιάστηκαν στο μπαούλο των θυμησών και των συναισθημάτων. Αναμνήσεις που όλο το Σεπτέμβρη βρίσκουν χαραμάδες και ξεπετάγονται ανάμεσα στις πρωινές μέριμνες, που στροβιλίζονται στις μελαγχολικές σκέψεις των δειλινών, που συντροφεύουν τις βασανιστικές αϋπνίες του μεσονυκτικού.

..το Φθινόπωρο των πρωτοβροχών, των έκτακτων καταιγίδων και αστραπών. Που ξεσπούν απροσκάλεστα και αιφνίδια και γίνονται κατάρα στα χείλη της κοπελίτσας που τρέχει να καλύψει μαλλιά και ξώπλατο, ξεχασμένο γυμνό απ' το θερμό καλοκαίρι. Μπόρες που γίνονται κατάρα στο στόμα της γης. Που δεν προλαβαίνει απ' την ορμή να ποτίσει τη δίψα της.

..το Φθινόπωρο της έναρξης. Της έναρξης της χρονιάς που έρχεται. Της σχολικής χρονιάς, της αγωνιστικής χρονιάς, της επαγγελματικής χρονιάς. Της αρχής της ινδίκτου. Των μαθημάτων και πρωταθλημάτων, της πολιτιστικής σεζόν. Μπρος στις ενάρξεις του Σεπτέμβρη, τι να φτουρήσει ο Γενάρης;

..το Φθινόπωρο της αβεβαιότητας. Για το πρόγραμμα που αργεί να φτιαχτεί, για το διορισμό/τοποθέτηση που δεν έρχεται. Των αναβολών που εξακολουθούν να αναβάλλονται, των μεταχρονολογημένων αποφάσεων που εμμένουν στην καθυστέρηση. Της αβεβαιότητας για το χειμώνα που έρχεται.

..το Φθινόπωρο της μελαγχολίας για το φως που λιγοστεύει. Και χάνεται στα πηγάδια του παγερού χειμώνα. Μελαγχολίας για το χρόνο που σφίγγεται και ποτέ δε φτάνει. Για τις άδειες που εξαντλήθηκαν και αποχαιρετούν θλιμμένα τις εκδρομές που φώλιασαν στα όνειρα. Για τα φύλλα που χλώμιασαν και έληξαν τη σχέση πάθους με τα δέντρα.

..το Φθινόπωρο των επιθυμιών και των αποφάσεων. Και της ελπίδας των πραγματοποιήσεών τους.

>>>

..κι ο Σεπτέμβρης! Ο δραπέτης μήνας του Φθινοπώρου που φλερτάρει εξώφθαλμα με το Καλοκαίρι. Ο Σεπτέμβρης των αργοπορημένων διακοπών και των νωχελικών εργασιών. Ο Σεπτέμβρης των χιλίων χρωμάτων, ο μήνας της εναλλαγής συναισθημάτων.

Το Φθινόπωρο της αλλαγής. Το διαφορετικό Φθινόπωρο. Κάθε Φθινόπωρο είναι διαφορετικό απ' το προηγούμενο. Κι εμείς είμαστε διαφορετικοί κάθε Φθινόπωρο, τόσο όσο σε καμία άλλη εποχή του χρόνου. Έτσι κι αυτό το Φθινόπωρο που μπήκε αθόρυβα σήμερα. Όλα θα 'ναι διαφορετικά, αλλιώτικα. Από πέρσι, από χθες, από μεθαύριο.

Ας βρούμε γρήγορα τη σταθερά μας, αυτό που μας προσδιορίζει, το κουμπί που μας επαναφέρει στις «εργοστασιακές ρυθμίσεις». Ποιος ξέρει.. οι αλλαγές δεν είναι πάντα προς το καλύτερο. Εγώ καλού-κακού δημιούργησα χθες ένα restore point ;-)

Το αγαπημένο μου Φθινόπωρο!