γλυκιά βροχή

Ακούς; Έξω βρέχει.
Αλλά η βροχή αυτή δε ρίχνει μόνο νερό,
ρίχνει μαζί μικρούς κύβους από ζάχαρη·
είναι μια βροχή σερμπέτι.
Θα γλυκαθούν η γη και τα φυτά·
κάπως θα γλυκάνουν για λίγο οι άνθρωποι.
Μακάρι να γλυκάνει κι η καρδιά σου.
Αμφιβάλλω βέβαια - δεν πειράζει.
Τουλάχιστον κάθε κύτταρο του κορμιού σου
θα το ποτίσει το ζαχαρωμένο νερό.
Και το φθινόπωρο που θα σ’ αγκαλιάσει
θα γλυκαθεί σαν τρυφερός εραστής μαζί σου.

Ήταν οι «Κύβοι φθινοπωρινής ζάχαρης», του Αλέξανδρου Αραμπατζή, δικηγόρου και ποιητή, τους βρήκα εδώ.