Ήτανε κάποτε τρεις φυλακισμένοι, χωμένοι σ' ένα είδος κελιού χωρίς πόρτες, δίχως παράθυρα. Κάθε μέρα τους πετούσαν να φάνε ξερά ψάρια και ξερό κρέας, σαν ξύλο σκληρά, που δεν κατάφερναν να τα κόψουν ούτε με τα δόντια. Ένας από τους φυλακισμένους, πολύ έξυπνος, άρχισε να χτυπά και να ξαναχτυπά με μια πέτρα, μέχρι να πολτοποιήσει την κάθε μπουκιά. Ο δεύτερος φυλακισμένος, κι αυτός ξύπνιος, ακόνιζε ένα κουτάλι και κατόρθωνε να κόβει σε φέτες το κρέας και τα ψάρια. Μα ο τρίτος που ήταν χαζούλης δεν κατέβαζε καμιά ιδέα, δεν πολυσκοτιζόταν.. προτιμούσε να να μη φάει κι ας πεθάνει της πείνας. Τότε ο πρώτος φυλακισμένος ανέλαβε να λιανίζει και γι' αυτόν τις μπουκιές κι όταν μετά από μερικές ημέρες ο χαζούλης έμεινε δίχως δυνάμεις, άρχισε να τον ταΐζει.
Λίγες μέρες αργότερα, κουρασμένος απ' το να τον ταΐζει και να του λιανίζει το κρέας, ο πρώτος ζήτησε απ' τον άλλον έξυπνο, που όλη τη μέρα ασχολούνταν με το να χαράζει τον τοίχο με το κουτάλι, να τον ξεκουράσει λιγάκι και να ταΐζει εκείνος τον χαζούλη, γιατί αν κανείς δεν τον ταΐσει θα πεθάνει ο κακόμοιρος. Κι εκείνος του απαντά:
«Δίκιο έχεις, πρέπει να σώσουμε το σύντροφό μας και μαζί μ' αυτόν τους εαυτούς μας».
«Γι' αυτό εσύ θα συνεχίσεις να τον ταΐζεις όπως έκανες μέχρι τώρα, ενώ εγώ θα συνεχίσω να προσπαθώ ν' ανοίξω μια τρύπα στον τοίχο να μπει φως, να τελειώνουμε πια μ' αυτή τη φυλακή!»
Όλα στη ζωή μας αξίζουν τον κόπο, η κάθε προσπάθεια που κάνουμε μας βοηθάει να επιβιώνουμε. Πολλοί βολεύονται μ' ένα παραθυράκι με κάγκελα «και ύστερα βλέπουμε..». Είναι η τρύπα στον τοίχο, όμως, το ρήγμα που πρέπει ν' ανοίξουμε αν θέλουμε να γλιτώσουμε, να βγούμε από τη φυλακή μας.
* Η ιστορία είναι από το βιβλίο του Dario Fo, «Η μαριχουάνα της μαμάς είναι πιο γλυκιά», εκδ. Κατσάνος.
* Η φωτογραφία απεικονίζει ένα από τα έργα graffiti του Banksy -διάσημου Βρετανού καλλιτέχνη graffiti του οποίου η αληθινή ταυτότητα παραμένει άγνωστη- στο τείχος του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη. Σχολιάζοντας τον "φράχτη ασφαλείας", είπε ότι καθιστά την Παλαιστίνη την πιο μεγάλη "ανοιχτή φυλακή".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου