Δεν ξέρω τι λένε οι επιστήμονες, το δικό μου ημερολόγιο γράφει, 21 Μαρτίου: ανατολή 06:27, δύση 18:38. Ισημερία σου λένε μετά, χε!
Στην υγειά της ..μπερδεμένης Άνοιξης λοιπόν, που και φέτος -όπως πάντα- έκανε αμφιλεγόμενη είσοδο. Χθες με ομίχλη και υγρασία, σήμερα με λιακάδα και ζεστασιά. Χθες με κούραση και τεμπελιά, σήμερα με ζωντάνια και κρυφές υποσχέσεις. Ελπίδα;
«Τελικά είχες δίκιο, Μάρτιος-Φεβρουάριος, 0-1», έφτασε μεσημεριάτικα η απάντηση στο email. Είχαμε μια διχογνωμία με τον Β. Για το ποιος μήνας κρύβει μέσα του περισσότερη ελπίδα, ο Φεβρουάριος ή ο Μάρτιος; Και προς επίλυση του προβληματισμού ο Β. ξέθαψε την πιο αναμφισβήτητη πηγή κι ας μη τον δικαίωνε.
“τῇ γὰρ ἐλπίδι ἐσώθημεν· ἐλπὶς δὲ βλεπομένη οὐκ ἔστιν ἐλπίς· ὃ γὰρ βλέπει τις, τί καὶ ἐλπίζει; εἰ δὲ ὃ οὐ βλέπομεν ἐλπίζομεν, δι' ὑπομονῆς ἀπεκδεχόμεθα” (προς Ρωμ. η'24-25)
Κρύβει κι η Άνοιξη ελπίδα, δε διαφωνώ, αλλά πώς να το κάνουμε, υπερτερεί τότε η απόλαυση, το νιώσιμο, οι χειροπιαστές αποδείξεις των χρωμάτων και των μυρωδιών ότι η παγωνιά και η μουντάδα έμειναν πίσω μας οριστικά. Όλα αυτά που ένα μήνα πριν κινούνταν στη σφαίρα των ονείρων και της προσδοκίας, όταν το καλύτερο που είχαμε γιατρικό ήταν μονάχα η ελπίδα.
>>>
«Μάλλον τελικά θα πρέπει να 'ρθει μια μπέμπα για να φέρει την Άνοιξη», μου έγραφε με λαχτάρα η Φ., περιμένοντας από μέρα σε μέρα τον ..πελαργό, με έντονη την επιθυμία της εκείνος να την επισκεφτεί με την είσοδο της Άνοιξης, σήμερα δηλαδή!
Κοιτώ έξω απ' το πρωί και ξεχνιέμαι χαζεύοντας τον ανέφελο ουρανό. Με δυσκολεύει λίγο η θαμπάδα, αλλά τι στο καλό, δε θα διακρίνω ένα πελώριο πουλί να κουβαλά ένα βαρύ φορτίο; χεχε!
* Η φωτογραφία είναι από εδώ.
Άμεση ήταν η διευκρίνιση του Β. ότι η Άνοιξη (η εαρινή ισημερία έστω..) φέτος ήρθε μια μέρα νωρίτερα, δηλαδή το πρωί της 20ής Μαρτίου αντί για τις 21. Αλλά το ζουμί ήταν στα περαιτέρω σχόλιά του:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Φαντάσου να περιμένεις την άνοιξη και να σου λένε ότι αυτή ήρθε χθες το πρωί στις επτά και τέταρτο! Με την ομίχλη!
Βρε λες να έχουμε και άλλες προσδοκίες και αυτές να έχουν εκπληρωθεί ήδη; Κι αν ήταν μες στην ομίχλη κεκαλυμμένες και δεν πήραμε πρέφα;
Και τελικά τι είναι προτιμότερο; Μια προσδοκία που αναμένεται ακόμα ή αυτή που έχει αφιχθεί και δεν την καταλάβαμε;
Και όχι μόνο αυτό. Εκεί που νομίζαμε ότι είμαστε σταθεροί και όλα πάνε με το ρολόι, καταλήγουμε πως η ελλεπτική τροχιά της ζωής μας επηρεάζεται από την έλξη των υπολοίπων ανθρώπων και αυτό διαρκώς αλλάζει τον προσανατολισμό μας απέναντι στον 'Ήλιο'..."
Χα! Μακάρι να ξέραμε πόσες απ' τις προσδοκίες μας, τις επιθυμίες μας, τα όνειρά μας, έχουν ήδη (αν όχι πραγματοποιηθεί) δρομολογηθεί. Όπως και να 'χει πάντως, είτε η προσδοκία μας ακόμα να φανεί, είτε έχει αφιχθεί και δεν την καταλάβαμε, η ελπιδοφόρα αναμονή, η εναγώνια προσευχή για τη γρήγορη αποκάλυψή της είναι ακριβώς η ίδια. Νομίζω..
Να πω επίσης ότι ο πολυ-αναμενόμενος (9 μήνες ήταν αυτοί!) πελαργός πήρε τελικά άδεια προσγείωσης και παράδοσης του 'δώρου' ακριβώς τέτοια ώρα χθες. Ακόμα απορώ πώς διέφυγε της προσοχής μου, χμμ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά έγινε το αντίθετο.. χρειάστηκε να έρθει μια Άνοιξη για να φέρει τη μπέμπα. Καθόλου άσχημα, χμ!